سلام

یه چند سالیه که مد شده از نعمت الهی بنام « پیام کوتاه» استفاده زیادی میشه بطوریکه برای شرکتهای مخابراتی درآمد قابل توجهی رو رقم زده. حالا هرکس به فراخور درک و شعورش از این نعمت استفاده میکنه. در این میون افرادی هم هستند که خودشون رو بطور رایگان به استخدام ارتش دشمنها درآوردن. البته اینها رو دولت جزو آمار اشتغال حساب نمیکنه و الا تعداد زیادی از آمار بیکاران مملکت کم میشد به عنوان مثال یکی از راههای تخریب اشخاص و از بین بردن نفوذ اونا بین اطرافیانشون که در طول تاریخ بارها از سوی مستبدان و استعمار گران هم استفاده شده اینه که برای اون شخصیت جک میسازن و جملات خنده داری از اون شخصیت بین مردم رواج میدن تا به مرور زمان تمسخر اون شخصیت برای مردم عادی بشه و نفوذ کلامش کم بشه ، حالا تو این زمونه از سیستم پیام کوتاه هم برای این کار استفاده میکنن که خودتون هم به احتمال زیاد باید دیده باشید برای شخصیتهای مذهبی و سیاسی  کشورمون چه عبارات طنزی رو ساخته و برای افراد ارسال میکنن. حالا با تولید کننده اینجا کاری ندارم که کارش از روی عناده و گوشش هم بدهکار نخواهد بود ولی یه روز جوابشو میگیره. روی صحبتم اینجا با افرادیه که از روی نادونی و برای خنده و بدون دقت به بطن کار این کار رو انجام میدن و روزانه چندین پیام با این محتواها برای دوستاشون میفرستن.

آهای آقایی که تو هم این پیامها رو راحت میخونی و برای دوستات میفرستی

آهای خانومی که عین خیالت نیست برای دوستت چه پیامی میفرستی

جون هر کی که دوستش داری یه خورده رو کارات فکر کن در غیر اینصورت دوستان خوبمون از دست خواهیم داد چون انسان خوب به این عبارت امیرالمومنین علیه السلام عمل میکنه که فرمودن: « از دو کس بپرهیزید، دوست نادان و دشمن دانا»

آخه چه معنی داره که ما برای یه لحظه لبخند زدن و بخاطر ثانیه ای شاد بودن دست به دست دشمن میدیم؟ مگه ماییکه که اینقدر سواد داریم که پیام رو مینویسیم اینقدر فکرمون کار نمیکنه که اتحاد و وحدت که چندین ساله بزرگان دین ازش دم میزنن چیه؟ یعنی تمسخر اقوام مختلف یا تمسخر شخصیتهایی که منتخب مردم هستن اهانت به افراد نیست؟ یعنی اهانت به افراد برهم زننده وحدت نیست؟ حالا نگاه نکنید افرادی که تو دستگاههای مختلف مسئولیت گرفتن الکی فقط برا لغلغه زبون یه سال کلمه پیامبر اعظم(ص) رو همه جا داخل کردن اما از نزدیکی به شخصیت پیامبر گمراه بودن. نگاه نکنید به اوناییکه اهل شعارن. اونطور افراد امسال هم همه جا از کلمه اتحاد ملی و انسجام اسلامی استفاده میکنن ولی بدون هیچ تفکر و تأملی. 

آیا نباید من و تو روی این دو مفهوم عمیق نگاه کنیم و تو زندگیمون پیادشون کنیم؟